Rzeczywistość

Kiedy przez dłuższy czas przebywa się gdzieś zupełnie indziej i robi się zupełnie inne rzeczy, jakoś trudno wrócić do codzienności. Jakkolwiek nudna była ona tydzień temu, tak teraz jest jeszcze nudniejsza. Mieszkanie w małej miejscowości coraz bardziej mnie przytłacza i odczuwam narastającą potrzebę wyrwania się stąd, poznania nowych ludzi i miejsc, jakiejś zmiany...Po prostu mam szczerze dość tej rutyny i nie mogę się doczekać przyszłego roku szkolnego.
Ponarzekajmy dalej. To jedyna taka okazja, bo na co dzień raczej zajęta jestem słuchaniem w kółko o innych i muszę uważać na każde słowo, żeby nie zranić niczyich uczuć. Ludzie są tacy wrażliwi, czyż nie? Choć pewnie i ja powinnam czasem pewne rzeczy przemilczeć. Kiedyś się nauczę.
Wybaczcie mi te utyskiwania, ale od początku tygodnia chodzę przeładowana jakąś negatywną energią. Taki chwilowy kryzys. U mnie jednak kryzysy idą w parze z aktywnością twórczą i przynajmniej wreszcie coś powstało.
Chyba po raz pierwszy rysuję przyrodę (z wyjątkiem tego koślawego drzewa kiedyś) i to tuszem. Jak wyszło, sami możecie zobaczyć.

Wszystko trochę przechyliło się w prawo przy robieniu zdjęcia, ale to nic. Postaram się pojawić wkrótce z czymś nowym :)